Reverse Brainstorm

Na het identificeren van mijn probleem heb ik met een Reverse Brainstorm het probleem juist groter gemaakt. Het innemen van een negatief standpunt zorgt er voor dat er ruimte komt voor nieuwe ideeën.

Wat is het probleem?

Na het behandelingstraject van kanker vallen veel mensen in een zwart gat. De begeleiding en steun vanuit het ziekenhuis valt weg en het normale leven gaat door. Deze overgang valt veel mensen zwaar. Ze weten vaak niet goed wat ze kunnen verwachten in de periode die ze tegemoet staat. De omgeving van de patiënt verwacht dat ze weer beter zijn en dat alles weer wordt zoals het was, maar het is vaak erg moeilijk om de draad weer op te pakken. Er zijn vaak niet de juiste hulpmiddelen om de patiënt hierin te ondersteunen.

Hoe kunnen we dit probleem veroorzaken of groter maken?

• Niet vertellen wat patiënten te wachten staat na het behandelingstraject

• Patiënten stimuleren om alles zo snel mogelijk weer op te pakken

• Patiënten stimuleren om zo snel mogelijk weer aan het werk te gaan

• Een snelle overgang tussen het ziekenhuistraject en het normale leven

• Niet praten over thema's die moeilijk te bespreken zijn

• De directe omgeving van de patiënt niet betrekken in het proces

• Ervan uitgaan dat elke patiënt hetzelfde ervaart

• Geen hulp aanbieden na het behandelingstraject

• Blijven hangen in negativiteit

• Patiënten aan hun lot overlaten

• Patiënten alles alleen laten aanpakken

Welke oplossingen komen hieruit voort?

• Niet vertellen wat patiënten te wachten staat na het behandelingstraject Een duidelijk beeld schetsen van de mogelijke verwachtingen na het behandelingstraject

• Patiënten stimuleren om alles zo snel mogelijk weer op te pakken Iedereen op zijn eigen tempo het dagelijks leven weer laten oppakken

• Patiënten stimuleren om zo snel mogelijk weer aan het werk te gaan Het tempo van de patiënt respecteren en geen druk zetten achter de terugkeer op werk

• Een snelle overgang tussen het ziekenhuistraject en het normale leven Een duidelijk en rustige overgang creëren vanuit het ziekenhuis op het normale leven

• Het verzwijgen van thema's die moeilijk te bespreken zijn Juist dit soort thema's op tijd aankaarten en bespreken

• De directe omgeving van de patiënt niet betrekken in het proces In gesprek gaan met niet alleen de patiënt zelf, maar ook de directe omgeving betrekken

• Ervan uitgaan dat elke patiënt hetzelfde ervaart Het in kaart brengen van de persoonlijke ervaring per individuele patiënt

• Geen hulp aanbieden na het behandelingstraject Verschillende soorten hulpmiddelen bespreken en aanbieden

• Blijven hangen in negativiteit Focus leggen op het positieve en probleemoplossend te werk gaan

• Patiënten aan hun lot overlaten Regelmatig checken hoe het met de patiënt gaat

• Patiënten alles alleen laten aanpakken Genoeg hulpmiddelen aanbieden aan de patiënt zodat zij er nooit alleen voor staat